ژنهای شما کلیدهای مربوط به ظاهر و عملکرد بدن شما را نگه می دارند. آنها پشت همه چیز هستند ، از رنگ موهای شما گرفته تا نحوه هضم غذا. بنابراین اگر مشکلی در مورد آنها پیش نیاید ، می تواند اثرات دور و درشتی داشته باشد.
افراد مبتلا به سندرم داون با یک کروموزوم اضافی متولد می شوند. کروموزوم ها دسته هایی از ژن ها هستند و بدن شما به داشتن تعداد مناسب آنها اطمینان دارد. با سندرم داون ، این کروموزوم اضافی منجر به طیف وسیعی از موضوعات می شود که هم از نظر روحی و هم از نظر جسمی بر شما تأثیر می گذارد.
سندرم داون یک بیماری مادام العمر است. اگرچه این بیماری قابل درمان نیست ، اما پزشکان اکنون بیش از هر زمان دیگری در مورد آن می دانند. اگر فرزند شما این کار را داشته باشد ، مراقبت از اوایل مراقبت مناسب می تواند تفاوت زیادی در کمک به او برای زندگی کامل و معنادار داشته باشد.
سندرم داون می تواند اثرات زیادی داشته باشد ، و برای هر فرد بسیار متفاوت است. برخی رشد می کنند که تقریباً به طور کامل به تنهایی زندگی می کنند ، در حالی که برخی دیگر برای مراقبت از خود به کمک بیشتری نیاز دارند.
ادامه خواندن زیر
افراد مبتلا به سندرم داون معمولاً ویژگیهای جسمی خاصی دارند. به عنوان مثال ، اغلب آنها بینی های مسطح و گوش های کوچک دارند.
توانایی های ذهنی آنها متفاوت خواهد بود ، اما بیشتر آنها دارای موضوعات خفیف تا متوسط با تفکر ، استدلال و درک هستند. آنها در کل زندگی خود مهارت های جدید را یاد می گیرند و می گیرند ، اما ممکن است برای رسیدن به اهداف مهم مانند پیاده روی ، صحبت کردن و توسعه مهارت های اجتماعی بیشتر طول بکشد.
بسیاری از مبتلایان به سندرم داون هیچ مشکلی برای سلامتی ندارند ، اما برخی دیگر. شرایط معمول شامل مشکلات قلبی و مشکل شنیدن و دیدن است.
علل
به طور معمول ، هر سلول در بدن شما 23 جفت کروموزوم دارد. یک کروموزوم در هر جفت از مادر شما تهیه می شود. دیگری از طرف پدر شما می آید.
اما در مورد سندرم داون ، چیزی پیش می رود و یک نسخه اضافی از کروموزوم 21 به دست می آورید. این بدان معنی است که به جای دو نسخه ، سه نسخه دارید که منجر به علائم و نشانه های سندرم داون می شود. پزشکان مطمئن نیستند که چرا این اتفاق می افتد. هیچ ارتباطی با محیط و یا کاری که والدین انجام داده اند یا انجام نداده اند وجود ندارد.
ادامه خواندن زیر
در حالی که پزشکان نمی دانند چه عواملی باعث آن می شود ، آنها می دانند که ن 35 ساله و بالاتر شانس بیشتری برای تولد نوزاد با سندرم داون دارند. اگر قبلاً فرزندی مبتلا به سندرم داون داشته اید ، احتمالاً فرد دیگری را نیز دارید که مبتلا به آن هستید.
این معمول نیست ، اما می توان سندرم داون را از والدین به کودک منتقل کرد. بعضی اوقات ، والدین آن چیزی را که متخصصان از آنها "ژنهای انتقال یافته" می نامند ، دارند. این بدان معنی است که برخی از ژنهای آنها در جای طبیعی خود نیستند ، شاید در یک کروموزوم متفاوت از جایی که معمولاً یافت می شوند.
والدین به دلیل داشتن ژن مناسب ، سندرم داون ندارند ، اما فرزندشان ممکن است آنچه به آن "سندروم داون جابجایی" گفته می شود داشته باشند.
انواع
سه نوع سندرم داون وجود دارد:
تریزومی 21. این تقریباً رایج ترین نوع است ، جایی که هر سلول بدن به جای دو نسخه از کروموزوم 21 دارای سه نسخه است.
سندروم جابجایی داون. در این نوع ، هر سلول بخشی از کروموزوم اضافی 21 یا یک سلول کاملاً اضافی را دارد. اما به جای اینکه خود باشد ، به کروموزوم دیگری متصل است.
سندرم موزائیک داون. این نادرترین نوع است ، در جایی که تنها برخی از سلول ها دارای کروموزوم اضافی 21 هستند.
شما نمی توانید بگویید که چه کسی از سندروم داون فقط با توجه به نحوه نگاه آنها برخوردار است. تأثیرات هر سه نوع بسیار مشابه است ، اما ممکن است فردی که دارای سندرم داون موزاییک است ، علائم و نشانه های زیادی نداشته باشد زیرا سلول های کمتری
درباره این سایت